NEUROPROTEKCJA W JASKRZE

Jaskra to grupa chorób nerwu wzrokowego, które prowadzą do wystąpienia nieodwracalnych zmian i przyspieszonej śmierci komórek zwojowych i włókien nerwowych siatkówki oraz uszkodzenia tarczy nerwu wzrokowego, tym samym zaś utraty wzroku. Jest to schorzenie, które w miarę rozwoju medycyny jest coraz lepiej identyfikowane. Zmieniają się też sposoby jej leczenia. Mimo to nadal stanowi ona pierwszą przyczynę trwałej ślepoty na świecie.

 

Stosowanie neuroprotekcji w leczeniu jaskry

Z początku uważano, że jedyną przyczyną występowania jaskry jest wysokie IOP – czyli długotrwale podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe. Dziś wiemy, że choć jego znaczenie jest znaczne, zarazem jest to tylko jedna z wielu przyczyn stwarzających ryzyko choroby. W chwili obecnej jaskrę określa się jako wieloczynnikową chorobę neurodegeneracyjną, w której zachodzą patomechanizmy, wskutek których następuje stopniowy zanik GCL.

Ze względu na neurologiczny charakter jaskry w toku poszukiwania coraz lepszych metod leczenia jaskry w ostatnich latach coraz większym zainteresowaniem cieszy się neuroprotekcja. Badania kliniczne potwierdziły już pozytywne skutki kuracji chorób oczu za pomocą preparatów neuroprotekcyjnych.

Szczególnym elementem kuracji neuroprotekcyjnej jaskry jest cytykolina, która występuje naturalnie w ludzkim ciele. Można stosować ją zarówno w doustnie, jak i w formie zastrzyków domięśniowych lub kropli do oczu. Zaaplikowana doustnie, szybko się wchłania i przedostaje do OUN – w formie kropli do oczu jest jednak mniej skuteczna ze względu na niskie przenikanie poprzez rogówkę. Dlatego w tej postaci łączy się ją z kwasem hialuronowym oraz BAK, czyli chlorkiem benzalkonium, które to składniki mają wpływ na zwiększenie wchłaniania – jednocześnie jednak pierwszy z nich może doprowadzić do nadmiernego wysuszenia gałki ocznej. Nie zaleca się też przyjmowania cytykoliny w postaci iniekcji domięśniowych przez wzgląd a przewlekły charakter choroby. W toku leczenia cytykolina jest prekursorem fosfatydylocholiny, która stanowi istotny składnik komórek nerwowych OUN. Od dawna wykorzystywana do leczenia demencji czy choroby Parkinsona, w przypadku jaskry wywołuje spowolnienie rozwoju choroby. Co więcej, jej efekt utrzymuje się nawet przez kilka miesięcy od przerwania kuracji.