Irydotomia laserowa

Jakkolwiek podstawową formą leczenia jaskry jest leczenie farmakologiczne, to jednak niekiedy zachodzi konieczność leczenia zabiegowego lub operacyjnego. Jedną z metod leczenia jaskry jest wykonanie zabiegu laserowego. Ponieważ istnieje kilka rodzajów zabiegów, dopiero po dokładnym zbadaniu pacjenta lekarz może zalecić właściwy dla tej osoby zabieg. Kwalifikacja pacjenta jest możliwa po wykonaniu odpowiednich, kompleksowych badań specjalistycznych.

Dość powszechnie stosowanym zabiegiem w jaskrze jest irydotomia laserowa. Jej celem jest poszerzenie kąta tęczówkowo-rogówkowego zwanego też kątem przesączania i otwarcie dróg odpływu cieczy wodnistej z oka.

 

Wskazania i przeciwwskazania

Wskazaniem do wykonania irydotomii jest jaskra pierwotna zamkniętego kąta lub potwierdzony w badaniu okulistycznym wąski kąt komory przedniej o dużym ryzyku zamknięcia. Zabieg ten wykonywany jest również w tych przypadkach jaskry barwnikowej, w których w celu zmniejszenia ilości wysypującego się barwnika zachodzi konieczność wypłaszczenia podstawy tęczówki i zmniejszenia jej kontaktu z obwódką rzęskową.

Przeciwwskazania są związane z trudnościami technicznymi wykonania zabiegu takimi jak: brak wglądu do komory przedniej z powodu przymglenia rogówki lub duże spłycenie komory przedniej. W każdym razie wspomniane trudności muszą być rozpatrywane indywidualnie w odniesieniu do konkretnego przypadku. Czasem wykonanie irydotomii jest najlepszą metodą leczenia, pomimo utrudnień technicznych. Tak jest na przykład w przypadku ostrego zamknięcia kąta komory przedniej, w którym wykonanie tego zabiegu może przerwać atak jaskry i zabezpieczyć nerw wzrokowy przed uszkodzeniem.

Przed zabiegiem pacjent musi być poinformowany o możliwych powikłaniach. Oczywiście musi wyrazić pisemną zgodę na ten zabieg i potwierdzenie, że jest świadomy ryzyka jakie się z nim wiąże.

 

Zabieg

Irydotomia laserowa nie jest bolesna. Procedura przygotowania do zabiegu obejmuje założenie na oko specjalnej soczewki kontaktowej z żelem, następnie zwężenie źrenicy przy pomocy kropli (2% roztwór pilokarpiny) i znieczulenie miejscowe, również w postaci kropli do oczu. Aby zapobiec wzrostowi ciśnienia wewnątrzgałkowego podaje się też dwukrotnie (prewencyjnie godzinę przed zabiegiem oraz zaraz po zabiegu) 1% roztwór apraklonidyny. Przed zabiegiem wskazane jest także podanie doustnie 500 mg acetazolamidu.

Celem zabiegu jest wytworzenie przy pomocy wiązki laserowej otworu przez całą grubość tęczówki o średnicy wystarczającej do odblokowania źrenicy. Przyjmuje się, że perforacja tęczówki następuje wówczas, gdy do komory przedniej napłynie barwnik wymieszany z cieczą wodnistą, a tęczówka cofnie się, co spowoduje pogłębienie komory przedniej na jej obwodzie. Wykonywany laserowo otwór jest mały, robi się go na obwodzie tęczówki, najczęściej w górnych jej kwadrantach pod powieką, dzięki czemu jest niewidoczny i nie zaburza widzenia.

 

Po zabiegu

Pacjent powinien być trzykrotnie skontrolowany po zabiegu: pierwszy raz po trzech godzinach od wykonania zabiegu, następnie w pierwszej i drugiej dobie. Kontrola polega na pomiarze ciśnienia wewnątrzgałkowego oraz na wykonaniu badań tomografii laserowej przedniego odcinka AS-OCT lub UBM, oceniających skuteczność irydotomii: jej drożności i stopnia otwarcia się kąta po zabiegu.

Wśród najczęstszych powikłań związanych z irydotomią laserową wymienia się krwawienie z tęczówki w trakcie zabiegu, przejściowy wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego po zabiegu, stan zapalny wewnątrz gałki ocznej, który może prowadzić do powstania zrostów tylnych, uszkodzenie nabłonka rogówki. Do rzadkich powikłań należą uszkodzenie śródbłonka rogówki, zmętnienie soczewki, obrzęk plamki żółtej.