KRÓTKOWZROCZNOŚĆ JAKO CZYNNIK RYZYKA ROZWOJU JASKRY

Krótkowzroczność to schorzenie o charakterze zwyrodnieniowym. Stanowi jedną z często występujących wad wzroku. Polega na zaburzonym widzeniu w oddali. Czytanie książek czy pisanie nie sprawia trudności, jednak już obserwacja przedmiotów znajdujących się w oddaleniu może powodować spore problemy.

Etiologia krótkowzroczności nie jest do końca poznana, wiadomo jednak, że czynnik genetyczny jest bardzo ważny. Niestety przyczynia się ona nie tylko do pewnego dyskomfortu w życiu codziennym, ale również może zwiększać ryzyko wystąpienia jaskry, czyli poważnej choroby, która w krajach rozwiniętych stanowi drugą najczęstszą przyczynę utraty wzroku (po zaćmie).

 

Dlaczego krótkowzroczność może przyczyniać się do jaskry?

Krótkowzroczność może zwiększać ryzyko rozwoju jaskry. Wszystko przez fakt, że u krótkowidzów dochodzi do nadmiernego nacisku w oku, który upośledza nerw optyczny i zmniejsza pole widzenia. Dochodzi do zbytniego wydłużenia gałki ocznej, które jest charakterystyczne dla tego schorzenia. Zaistniałe zmiany w gałce ocznej mogą powodować niedokrwienie, co z kolei przyczynia się do zmniejszenia przepływu krwi w naczyniach krwionośnych i niedostatecznego odżywienia nerwu wzrokowego i siatkówki. W rezultacie może dojść do nieodwracalnych zmian jaskrowych, zawężenia pola widzenia, a także ślepoty.

 

Jesteś krótkowidzem? Regularnie badaj wzrok

Jeśli jesteś krótkowidzem, możesz być bardziej narażony na rozwój jaskry. Podstawą działań profilaktycznych stanowią w tym przypadku regularne badania okulistyczne. Badania diagnostyczne w jaskrze odgrywają kluczową rolę we wczesnym rozpoznaniu choroby, która na początku może nie dawać jednoznacznych objawów.

Podczas badań bardzo ważne jest kontrolowanie ciśnienia w oku, które przy krótkowzroczności powinno być nawet niższe niż u osób zdrowych (standardowy poziom wynosi ok. 16-21 mmHg). Niemniej za niskie ciśnienie może skutkować niewystarczającą ilością krwi dostarczanej do nerwu wzrokowego. Z kolei za wysokie prowadzi zaburzeniem równowagi w dostarczaniu substancji odżywczych. Badania kontrolne są niezbędne szczególnie u osób po 40. roku życia.