CZY JASKRA JEST CHOROBĄ DZIEDZICZNĄ?

Jaskra to choroba, w której dochodzi do uszkodzenia nerwu wzrokowego. Stopniowo prowadzi do pogorszenia jakości widzenia, a w konsekwencji do utraty wzroku. Jest to schorzenie „podstępne”, które rozwija się powoli i przez długi czas może nie dawać żadnych objawów. Niestety czynniki genetyczne odgrywają istotną rolę w etiopatogenezie jaskry. Dynamiczny postęp genetyki daje jednak nadzieję, że będzie można określić geny, które przyczyniają się do jej rozwoju, zwłaszcza jaskry wrodzonej i jaskry pierwotnej otwartego kąta.

 

Jaskra a czynniki genetyczne

Wśród najważniejszych czynników etiologicznych jaskry zawsze w pierwszej kolejności wymienia się uwarunkowania genetyczne. Już dawno potwierdzona jest tendencja do powtarzania się tej choroby w rodzinach. Wiele zależy od typu jaskry, jednak na ogół można uznać, że jest to choroba dziedziczona.

Do jednogenowych postaci jaskry zaliczamy przede wszystkim pierwotną jaskrę wrodzoną. Jest to jednak stosunkowo rzadko występujący rodzaj jaskry, który rozwija się u niemowląt i małych dzieci. W przeciwieństwie do innych rodzajów jaskry ta odmiana choroby najczęściej prowadzi do całkowitej utraty wzroku. Dziedziczność to również główny czynnik sprzyjający rozwojowi jaskry z jaskry pierwotnej otwartego kąta. W pozostałych postaciach jaskry (np. jaskra pseudoeksfoliacyjna, jaskra barwnikowa) etiologia jest znacznie bardziej złożona i nadal jeszcze w nie do końca poznana.

 

Czy brak krewnych z jaskrą oznacza, że nie zachoruję?

Brak bliskich krewnych chorujących na jaskrę nie oznacza wcale zerowego ryzyka zachorowania. Może się zdarzyć, że badania potwierdzą jaskrę u pacjenta jako jedynego w rodzinie obarczonego tą chorobą. Uwarunkowania genetyczne to tylko jeden z wielu czynników, jakie mogą mieć na to wpływ. Niestety pierwotna przyczyna tej choroby nie została jeszcze poznana. Co więcej, jaskra pojawia się głównie w dojrzałym lub starszym wieku, kiedy to udział genetyki wydaje się mieć mniejsze znaczenie niż pozostałych czynników ryzyka czy procesów starzenia się organizmu. Zatem u każdego pacjenta istotną rolę odgrywa profilaktyka w kierunku jaskry.