Gonioskopia
Gonioskopia – ocena kąta przesączania
Badanie kąta komory przedniej zwanego też kątem przesączania jest podstawowym i koniecznym do wykonania badaniem w diagnostyce jaskry. Powinno być wykonane przed postawieniem rozpoznania i wdrożeniem leczenia.
W jaki sposób wykonuje się badanie kąta przesączania?
Kąt przesączania jest to stanowiąca podstawową drogę odpływu cieczy wodnistej z oka przestrzeń zawarta między tęczówką i twardówką. W przypadku nieprawidłowości kąta przesączania, odpływ cieczy wodnistej może być utrudniony lub całkowicie zatrzymany, powodując wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego i, co jest z tym związane, uszkodzenie nerwu wzrokowego prowadzące do jaskry.
Badanie Gonioskopem
Kąta przesączania nie można uwidocznić w bezpośrednim badaniu okulistycznym. W tym celu konieczne jest założenie na powierzchnię rogówki specjalnej soczewki nagałkowej, zwanej trójlustrem Goldmanna. Badanie nie jest bolesne, ponieważ powierzchnia oka jest przed badaniem znieczulona specjalnymi kroplami. Między okiem a soczewką znajduje się warstwa nawilżającego żelu, chroniącego rogówkę przed urazem i umożliwiającego uwidocznienie kąta. Przed wykonaniem badania gonioskopii, pacjent powinien być poinformowany, że soczewka dotknie do jego oka, ale nie spowoduje to bólu, może być jedynie odczuwalny lekki dyskomfort.
Czasami jednak badanie przy użyciu trójlustra Goldmanna może być niemożliwe do wykonania z powodu nieprzeziernych ośrodków optycznych, lub kiedy jest zbyt dużym obciążeniem psychicznym dla pacjenta ze względu na bezpośredni kontakt soczewki z okiem. W takich przypadkach należy wykonać gonioskopię cyfrową AS-OCT
W jakim celu wykonuje się gonioskopię?
Celem wykonania badania gonioskopii jest: określenie szerokości kąta w stopniach, ocena stopnia otwarcia kąta, ocena struktur widocznych w soczewce gonioskopu, ocena kształtu obwodowej części tęczówki, ocena ilości barwnika w beleczkowaniu, stwierdzenie występowania zrostów przednich.
W powszechnie stosowanej klasyfikacji Shaffera lekarz badający ocenia kąt na podstawie uwidocznionych struktur. Ocena ta umożliwia dokładną ocenę ryzyka zamknięcia kąta. Wyróżnia się pięć stopni otwarcia kąta. Stopień 4 – szerokość kąta 35-45 stopni, brak ryzyka zamknięcia kąta, stopień 3 – szerokość kąta 25-35 stopni, brak ryzyka zamknięcia kąta, stopień 10 – 25 stopni – możliwe zamknięcie kąta, stopień 1 – 10 stopni, wysokie ryzyko zamknięcia kąta, stopień 0 – kąt zamknięty.
